İSVEÇ’İN HADSİZLİĞİ

 

Geçen haftaki köşe yazımda: “İsveç’in NATO üyeliğine giden yolları zora soktuğunu ve tarihin yine Türkiye Cumhuriyeti Devletini, Avrupa’ya güvenmemesi konusunda haklı çıkaraktır.” Diye yazmıştım. Daha bu yazımın üzerinden bir hafta geçmeden İsveç yeni bir skandala daha imza attı. Irkçı Danimarka – İsveç vatandaşı politikacı Rasmus Palu, İsveç polisinin koruması altında Türkiye’nin Stockholm Büyükelçiliği önünde kutsal kitabımız olan Kur-an’ı Kerim’i yaktı. Sözde medeni ve çağdaş Avrupa devletlerinden birisi olan İsveç dünyada çokça inananı bulunan İslam dininin kutsal kitabı olan Kur’an-ı Kerim’e yapılan saldırıya ifade özgürlüğü kapsamında değerlendirerek ayrı bir skandala imza atmıştır. Ancak bu rezaletin ifade özgürlüğü ile uzaktan yakından alakası yoktur. Bu tamamen “nefret suçudur.” Rezalettir, terbiyesizliktir. İslam’a yönelik saygısızlıktır.

Bu saldırının hemen ardından bu kez de Hollanda da, İslam karşıtlığı ile bilinen Edwin Wagensveld Kur’an-ı Kerim’i yırttı ve yine hiçbir polis bu olaya müdahale etmedi.

İşte Avrupa’nın hoşgörüsü, demokrasisi, din ve vicdan özgürlüğüne verdiği önem bu kadardır. Tüm bu yaşananlar göz önündeyken şimdi sormak istiyorum “BARBAR” kim? Fakat Akif Avrupa medeniyeti için çok güzel bir ifade kullanmıştır: “Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar”

Ayrıca bir konuya daha değinmek istiyorum. İsveç’teki barbar niçin herhangi bir İslam ülkesinin büyükelçiliği önünde değil de Türk Büyükelçiliğinin önünde bu saygısızlığı yapmıştır? Çünkü Türkler halen Avrupa’nın gözünde İslam’ın koruyucusu durumundadır. Zaten Avrupa’da bugün dahi İslam demek Türk demek değil midir?

Cumhurbaşkanı Erdoğan’da 23.01.2023 tarihinde yaptığı kabine toplantısı sonrasında bu İsveç’te yaşanan olayla ilgili şu ifadeleri kullandı: “Kur'an-ı Kerim'e yönelik bu alçak saldırının Türkiye Büyükelçiliği önünde gerçekleşmesi ise konuyu bizim açımızdan hem dini hem milli bir mesele haline dönüştürüyor. Haçlı Seferleri'nden beri Avrupa'da İslam ile Türk kavramının eş tutulduğunu biliyor, bundan da milletçe iftihar ediyoruz. Üstelik bu zihniyet uzunca bir süredir eli kanlı terör örgütlerine kucak açmayı da demokrasi kılıfıyla meşrulaştırmaya çalışıyor. Ülkemizin büyükelçiliği önünde böyle bir kepazeliğin yaşanmasına sebebiyet verenlerin NATO'ya üyelik başvuruları konusunda artık bizden herhangi bir hayırhahlık bekleyemeyecekleri açıktır. Kusura bakmasınlar. Başta söyledik, terör örgütlerine caddelerinizde, sokaklarınızda her yerde cirit attıracaksınız, ondan sonra da bizden NATO'ya girme konusunda destek bekleyeceksiniz. Yok böyle bir şey, böyle bir desteği bizden beklemeyin.  NATO konusunda herhangi bir destek göremeyeceksiniz.”

Bu açıklamadan da anlaşıldığı üzere İsveç’e NATO kapısı kapanmıştır. İslam’a saldırıların bir diğer nedeni de yapılan araştırmalara göre Avrupa’da İslam’ı seçenlerin sayısı hızla artmaktadır. Bu nedenle ırkçılar bu durumdan pek de haz etmemektedir.

Ancak her ne olursa olsun Saff Suresi 8. Ayette şöyle ifade edilmiştir: “Onlar ağızlarıyla Allah’ın nurunu söndürmek istiyorlar. Halbuki kafirler istemeseler de Allah nurunu tamamlayacaktır.”

İSVEÇ’İN PKK/YPG’YE DESTEĞİ VE NATO ÜYELİĞİ

 

İsveç ve Finlandiya bu zamana kadar NATO’ya girmeyi düşünmemiş ancak devam eden Rusya ve Ukrayna savaşının bir yansıması olarak NATO’ya girme düşüncesi bir zorunluluk haline gelmiştir. Ancak Türkiye’nin, İsveç ve Finlandiya’nın NATO’ya girmesine olumsuz bakması bu süreci tıkamıştır.

Çünkü Türkiye, İsveç ve Finlandiya’nın terör örgütü mensuplarına ev sahipliği yaptığı, onları koruyup kolladığı, siyasi ve maddi yardımda bulunduğunu belirterek bu iki ülkenin üyelik sürecinde olumsuz tavır alacağını ifade etmiştir.

Türkiye her daim gerek komşuluk gerekse dünya barışı açısından elinden geleni yaparak iyi niyetli bir yaklaşım sergilemiş hatta geçmişte Yunanistan’ın NATO’ya geri dönüşüne onay vermiştir. Bugün halen Yunanistan’da terör örgütünün kampı olarak faaliyet gösteren “Lavrion Kampı” PKK, PYD, PDY, KCK, FETÖ vb. terör örgütlerinin de bugün kullandığı bir kamp olarak faaliyetlerini sürdürmektedir.

Bunun içindir ki Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan “Müslüman bir delikten iki kez ısırılmaz. Bir sokulduğumuz yerden bir daha ısırılmayacağız” demesinin tarihsel olayın perde arkası işte budur. Bu nedenle Türkiye de bu iki devletin NATO’ya girmesini istememektedir. Bu durum Türkiye açısından çok doğal stratejik bir hamledir. Çünkü Rusya tehdidi altında bulunan İsveç ve Finlandiya, NATO’ya alınamayınca, toprakları NATO toprağı kapsamında olmayacak ve NATO güvenliğinden yararlanamayacaktır

 İsveç ve Finlandiya yıllardan beri Türkiye’ye karşı PKK’lı teröristleri koruyor ve Türkiye’nin taleplerini geri çeviriyor. Ayrıca firari FETÖ’cüler de buralarda tıpkı PKK’lılar gibi korunuyor ve himaye ediliyor. Bununla beraber PKK’nın mitinglerine izin veren İsveç’te PYD/YPG’nin ofisi bulunmakta ve ülke medyasını rahatça kullanıyorlar. PKK, İsveç parlamentosunda aktif olarak temsil edilmekle birlikte özellikle sol parti vekilleri teröristleri Irak’taki örgüt kamplarında ziyarete ediyor. Avrupa’nın birçok yerinde olduğu gibi bu ülkelerde de Türklere karşı nefret, ayrımcılık ve ırkçılık her geçen gün artıyor. (“İsveç’in 5 Günahı”, Yenişafak Gazetesi, 21 Mayıs 2022)

Özellikle İsveç’in teröristleri himaye etmesindeki sabıkası çok geniştir. Zira İsveç son 9 yılda Irak ve Suriye’de yaralanan yüzlerce PKK’lı terörist, PKK’nın kurduğu bir paravan dernek eliyle İsveç’e götürtülmüş ve burada tedavi edilmiştir. Yine İsveç’in Savunma ve Dışişleri Bakanlıkları, PKK’nın elebaşlarına yardım konusunda teminat vermiştir. Teröristlerin protez ve fizik tedavi gibi destekleri ise İsveç Sağlık Bakanlığı tarafından karşılanmıştır. Bu teröristlerden bazıları tedavileri bittikten sonra tekrardan Suriye ve Irak’a dönmüştür. (“Bunlar Mı Nato’da Müttefik Olacak? İsveç 400 Haini Tedavi Etti”, Türkiye Gazetesi, 21 Mayıs 2022)  

Ayrıca İsveç ve Finlandiya, Türkiye’nin teröristleri iade etmeleri ile ilgili olan taleplerinden hiç birine olumlu bir cevap vermemiştir. Türkiye en son Finlandiya’dan altısı FETÖ, altısı PKK’lı olmak üzere terör örgütü bağlantısı olan 12 kişiyi, İsveç’ten ise onu Fetöcü, on biri PKK’lı olmak üzere yirmi bir kişinin iadesini istemiş ancak iki ülke de toplamda otuz üç kişinin iade talebine olumlu bir yanıt vermemiştir. (“İsveç ve Finlandiya 33 Terör Örgütü Üyesini İade Etmedi”, https://www.cnnturk.com/turkiye/son-dakika-isvec-ve-finlandiya-feto-ve-pkk-uyesi-33-teroristi-turkiyeye-iade-etmeyecegini-bildirdi, Erişim Tarihi: 15.01.2023)

Şimdi Avrupa basını başta olmak üzere Amerika ve Avrupa ülkelerinin başkanları, Türk askerine kurşun sıkmış teröristlere yardım eden ve ülkelerinde barınmalarını sağlayıp her türlü desteği veren İsveç ve Finlandiya’nın NATO üyeliğine Türkiye neden olumsuz bakıyor diye soruyor? Teröristlere destek verip bir de bu soruyu Türkiye’ye sormaları tamamen iki yüzlülüktür.

            Zaten İsveç’in başkenti Stockholm da yaşanan son olaylarda Türkiye’nin ne kadar haklı olduğu görülmüştür. PKK/YPG yandaşları, İsveç polisinin gözü önünde mekanizma kurarak Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın maketini astılar ve tehdit mesajlarıyla sosyal medyadan paylaştılar.

Kimse Türkiye Cumhuriyeti’nin cumhurbaşkanını ve Türk halkını tehdit edemez. En başta buna görüşü ne olursa olsun Türk milleti izin vermez. Bu nedenle İsveç yetkililerin yaptığı açıklamalar inandırıcı değildir. Ayrıca verdikleri sözleri tutmamaları neticesinde NATO üyeliğine giden yolları da zora soktukları görülmektedir ve tarih yine Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ni Avrupa’ya güvenmemesi konusunda haklı çıkaracaktır.   

TÜRK GENÇLİĞİNİ YIKMA OPERASYONU

 

Bu haftaki köşe yazımda gençlerimizden bahsedeceğim. Çünkü gençliğimize kasıtlı olarak operasyonlar yapılıyor. Artık bunun farkına hepimizin varması gerekiyor. Son zamanlardaki gençlerin hallerine bakıyorum ve hiç hoşuma gitmeyen durumlarla karşılaşıyorum. Çünkü gençliğimiz gelişen teknolojide iyiye doğru değil aksine kötüye doğru gidiyor. Bu gidişat ise beni bir eğitimci olarak çok korkutuyor. Çünkü gençlerimizde sorumsuzluk duygusu ve bunun yanında vatan, millet, aile, din gibi manevi duyguları umursamama hallerinin artmaya başladığını görüyorum. Fakat gençlerimizin bu duygulara kapılmasının birçok nedenlerini de göz ardı etmememiz gerektiğini düşünüyorum.

 Bu nedenlerden ilki dizilerin gençlerimizin üzerindeki etkisidir. Görüldüğü üzere televizyon kanallarında birçok dizi yayınlanıyor. Ancak bu dizilerin bazıları gençleri hatta koca koca insanları dahi etkiliyor. Türk aile yapısına uymayan gayri ahlaki yaşama özendiren veya zengin lüks yaşama özendirip bunları da namusuyla çalışarak çabalayarak, zorluklarla okuyup bir meslek sahibi olarak değil de, çalarak çırparak, mafya olarak, dolandırıcılık yaparak kolay yoldan para kazandırmaya heveslendirerek gençliğimizi etkilemeye çalışıyorlar. Halbuki gençlerimiz bu dizilerdeki lüks yaşama ve kolay para kazanmaya özenirken belki de o gençlerden birisinin babası sabahın altısında evden çıkıp akşamın onunda eve ne zor şartlar altında gelip para kazandığını bilmiyor ya da bilmek istemiyor. Çünkü kendisini dizilerin hayal dünyasına kaptırarak ruhsal bozukluklara yakalanıp, saldırgan, başıboş bir gence dönüşüveriyor.

Tabi bir de bunun sosyal medya ve telefon uygulamaları boyutu var. Aslında sosyal medya iyi yönde kullanıldığında günümüz için çok yararlı bir araç fakat kötü yönde kullanıldığı zaman ise o yararından eser kalmıyor. Çünkü sosyal medya ve telefon uygulamaları tamamen kötü amaçlı kullanılıyor bu da yine gençliğimiz açısından sıkıntılar doğuruyor. Mesela kameralı tanışma uygulamaları ve bu uygulamalarda yapılan ahlaksızlıklar gençlerimizi etkiliyor ve gerçek dünya ile bağlarını koparıyor. Ayrıca geri dönülmez hatalar yapmasına neden oluyor. Bu yüzden ilk olarak bu uygulamalara bir çare bulunmalıdır. Çünkü gençlerimizi göz göre göre kaybediyoruz. Hepsi ellerimizden kayıp gidiyorlar. Onların birer içi boş robot şekline dönüşmelerine seyirci kalamayız.

Gençlerimiz bu saçma sapan diziler ve uygulamalar yüzünden hem kendilerini hem ahlaklarını hem de milli ve manevi duygularını kaybetmeye başladılar. Bizim gençlerimizin elinden kitaplarını, oyuncaklarını aldılar ve bunları onlara sundular. Böylelikle içi boş bir nesil  ortaya çıkartmaya başladılar.

Bunların bilinçli yapıldığını düşünüyorum. Çünkü Türk Milleti olarak dünyaya nizam vermiş, hoşgörüyü ve medeniyeti yaymış, birçok Müslüman Türk Bilim İnsanı yetiştirmiş bir millet olarak bunların bize Küresel Güçler tarafından bilinçli olarak empoze edildiğini düşünüyorum. Çünkü Küresel Güçler bizi akılla, savaşlarla yok edemedi. Şimdi ise başka bir silahını devreye soktu. Önce Türk aile yapısını çökertmek ve sonra Türk Gençliğini içi boş bir robot haline dönüştürme planlarını uygulamaya koydular. Bunda da büyük ölçüde başarılı oldular. Gençliğimizi hep birlikte kurtaralım…

Çünkü gençlik demek vatan demektir.

SİYASET BİLİMİ İLE ULUSLARARASI İLİŞKİLER VE TARİH BİLİMİ ARASINDAKİ BİLİMSEL İLİŞKİ

 

Bu hafta siyaset bilimi ile uluslararası ilişkiler ve tarih bilimi dallarından ve bu üç dalın birbirleriyle olan ilişkisinden bahsedeceğim.

Günlük dilde kullanılan siyaset kelimesi Arapçadan Türkçeye geçmiş bir kelime olup “siyasa” şeklinde kullanılmıştır. Bu kelime yönetmek, eğitmek ve yetiştirmek anlamına gelmiştir. Fakat bu kelimenin kökü İbranice olarak Kitab-ı Mukaddesteki at anlamına gelen sûs kelimesine bağlanmıştır. Böylece bedevi toplumlarda atların ve develerin terbiye edilmesinde kullanılmıştır. Daha sonra siyaset kelimesi şehirlerin ve insanların idaresi ve yönetim sanatı anlamında ifade edilmiştir. Böylece siyaset bir amaç veya prensip gereğince şehrin yönetilmesine ilişkin sanat anlamında kullanılmıştır. Ayrıca Müslüman düşünürlerde şehir ve toplum idaresindeki düşüncelerini siyaset-name adlı kitapta toplamışlardır. Modern dönemde ise siyasa ve siyasi kelimeleri Batı dillerindeki politika, politik ve policy kelimelerinin anlamlarını kazanarak onların yerini almıştır. Osmanlı Devleti’nde ise siyaset kelimesi genelde devlete karşı işlenen suçların cezalandırılması anlamına gelen siyaseten katl ifadesi kullanılmıştır.   (Dursun ve Altunoğlu, 2012:3)

Bu nedenle siyaset, insanların topluluk olarak yaşadıkları her dönemde ve her farklı coğrafya bölgesinde karşımıza çıkar. Bu yönüyle siyaset, evrenseldir. Onun için siyaseti tek bir uygarlıkla tek bir dönemle sınırlandıramayız. (Ağaoğulları, 2013:3)

Bunun yanında uluslararası ilişkiler, ülke içi değil ama ülkeler arası ilişkileri anlamaya çalışır. Bunu yaparken de ağırlığı devletlerarası ilişkilere verir. Bu nedenle uluslararası ilişkiler, dış politikadan ayrılır. Çünkü uluslararası ilişkiler dış politikadan farklı olarak siyasi, ekonomik, kültürel ve bireysel boyutlarda dünyayı, devletleri ve devletlerarası ilişkileri ve bu ilişkilerin tarihsel sürecini anlamaya çalışan bir bilim dalıdır. (Keyman ve Dural, 2013:3)

Tarih ise geçmişte cereyan eden olayları, sebep ve neticeleri ile inceleyen bir bilim dalıdır. Bu nedenle tarih bilim olarak yazıyla, vaka olarak da insan ile başlamıştır. Yani dünya var olduğundan beri insanlığın tarihi vardır. Fakat bunların yazıya geçirilmesiyle bilim niteliği kazanmıştır. Tarihe bilim niteliği kazandıran ise sosyoloji ve tarih felsefesinin piri sayılan İbn-i Haldun’dur. Onun görüşüne göre; “Tarih ilmi olayların nedenselliği ve sebeplerini derinliğine inceleyen bir ilimdir.” (Kubilay Muhammet Özdemir, Tarihçilerin Vatan Görevi, Son Saat Gazetesi, 14 Ağustos 2022, s.5)

Siyaset Bilimi, Uluslararası İlişkiler ve Tarih Bilimi arasındaki bilimsel ilişki ise şu şekildedir. Siyaset Bilimi ülke içinde devlet, toplum, birey arasındaki ilişkileri açıklayıp anlamaya çalışırken uluslararası ilişkiler ise devletlerarasındaki ilişkiler anlamaya çalışan bir bilim dalıdır. Bu nedenle bir devlet yurt içi ve yurt dışı politikalarını belirlemek için bu iki bilim dalından da yardım almaktadır. Bu iki bilim dalının kesiştiği bir bilim dalı daha vardır. O da Tarih Bilimidir.

Tarih biliminin teorik bilgisi, siyasi bilimin pratik becerisine dönüştüğünde çözüm gerçekçi ve etkin olmaktadır. Çünkü siyasi bilim akıl ise tarih hafızadır. Tarih ve siyaset arasındaki ortak alan toplumsal olay ve olguların bir geçmişinin olmasıdır. Çünkü Siyaset bilimi araştırdığı konunun geçmişte nasıl olduğunu olay ve olguların sebep ve sonuçlarını yer ve zaman göstererek ancak tarih bilimi ile bilebileceği için bu bilim dalından yararlanmaktadır. (Berber, 2021:111)

Uluslararası İlişkiler ise tarih biliminden devletlerarası ilişkileri incelenmek için yararlanmaktadır. Çünkü devletlerin başka devletlerle olan ilişkilerinde ürettikleri politikaları belirleyen faktör tarihtir. Bu nedenle devletleri yöneten kadrolar politikalarını üretirken aynı hataya veya yeni bir hataya düşmemek için geçmişten ders çıkarırlar. Böylece uluslararası ilişkiler disiplininin yolu sürekli tarih bilimiyle kesişir.

Sonuç olarak devletler; gerek ulusal gerek uluslararası politikalarını üretmek için Siyaset Bilimi, Uluslararası İlişkiler Bilimi ve Tarih Bilimini iyi okumak ve ona göre hareket etmek zorundadır.